Dzikie koty-gepard

 Stworzyła Skorupka.

Jak już z pewnością wiecie,gepardy to drapieżniki,które mają za kuzynów nasze domowe pieszczochy-koty.Dziś zajmę się opisem geparda,oczywiście w streszczeniu,gdyż historia tego zwierzęcia jest bardzo długa.Znacie geparda?Jeśli nie,nie macie czasu do stracenia-pod zdjęciami jest post,który pokaże Wam,jak wygląda życie geparda....

Gepard w trakcie biegu

Gepardy to najszybsze zwierzęta lądowe

Gepard jest dużym,szybkim drapieżnikiem zajmującym trawiaste obszary w Afryce i Azji.Gepardy są znane jako niezwykle szybkie zwierzęta.Nic dziwnego-potrafią przyspieszyć  0-100 km/h w 3 s.Mogą osiągnąć wtedy prędkość nawet 120 km/h.Są najszybszymi zwierzętami lądowymi.Są to duże,silne koty z charakterystycznym dla ich rasy ubarwieniem-cętkami.Same koty są jasnobrązowe,a  czarne cętki i biały brzuch świetnie wyglądają w połączeniu z tym kolorem.Gepardy polują na wiele niekiedy większych od nich zwierząt.Są stworzone do sprintu.Ich smukłe ciało,giętki,a przy tym i duży ogon,jak również mocne serce,płuca i stawy biodrowe powodują,że gepard jest doskonałym biegaczem.Długi ogon geparda,który może mieć aż 84 cm długości,pomaga mu w utrzymaniu równowagi podczas skręcania.Gepard posiada także krótkie,niechowające się pazury.Zaczepiają się one o podłoże jak kolce butów do biegania,co tylko dodaje gepardowi szybkości.Polujące gepardy poruszają się niemal bezszelestnie.Dzięki tej umiejętności,nim zaczną pogoń,podchodzą do ofiary na tyle blisko,jak to tylko możliwe.Taka taktyka ułatwia gepardom polowanie.Gepardy wybierają często małe,słabe,stare lub chore zwierzęta,a także te,które oddalą się od stada-zwiększają swoją szansę na udane polowanie.Gepard często wygrywa pościg za ofiarą,ale nie zawsze-zaledwie połowa wyścigów kończy się sukcesem.Gepard potrafi biec maksymalnie przez 30 sekund,później opada z sił.Wtedy najczęściej ofiara wymyka się gepardowi spod kontroli.Jeśli jednak gepard zdąży upolować ofiarę nim się zmęczy,polowanie zazwyczaj kończy się sukcesem.Gepard po schwytaniu ofiary często nie je jej od razu-jest zbyt wyczerpany,ukrywa zdobycz w bezpiecznym miejscu.Jeżeli sępy,hieny albo lwy nie będą próbowały odebrać mu  jedzenia,może spędzić nawet cały dzień na delektowaniu się owocem swojego wysiłku.Gepardy bardzo szybko uczą się tego fachu,już jako kociaki uczą się polować.Matka jest razem z nimi,często pomaga młodym i odstrasza chętne na świeżą zdobycz inne zwierzęta.Chociaż lwy pochodzą z rodziny dzikich kotów,podobnie do gepardów,często są zagrożeniem dla tych drugich.

Gepardzica  z młodymi

Gepard wychowuje młode w wysokich trawach,z daleka od zasięgu drapieżników.Młode chowane są w suchym,chłodnym miejscu.Matka,czujna gepardzica rodzi od 3-5 młodych.Małe gepardziątka są zdane na opiekę matki.Opiekuje się nimi i karmi je.Młode gepardy mają zamknięte oczy i na początku swojego życia to słodkie,małe kociaki tulące się do matki.Nikt by nie pomyślał,że kiedyś będą to zwierzęta siejące grozę wśród  antylop i innych ich potencjalnych ofiar.Matka młodych liże swoje potomstwo szorstkim językiem.Młode znajdują mleko mamy za pomocą dotyku i węchu.Małe gepardy zaskakująco szybko rosną.Już po kilku dniach swojego życia są gotowe,by poznawać świat.Matka przenosi młode z miejsca na miejsce,aby ich mocny zapach nie zwabił drapieżników.


Gepardy to niezwykle śliczne i duże zwierzęta.Niestety gatunek geparda występuje już tylko na trawiastych obszarach sawann Afryki i Azji.Jest to gatunek zagrożony,miejscami nawet krytycznie.Gepard zwany jest naukowo Acinonyx jubatus.
Jest to duży kot,wysokość w kłębie wynosi 66-94 cm,waży od 30 do 72 kg.Samce i samice geparda żyją oddzielnie.Młode gepardy sama wychowuje matka.Gepardy to niezwykle doceniane,silne zwierzęta.Skróciłam nieco życie geparda,abyście mogli go poznać,a i z pewnością polubić.

Mam nadzieję,że post się spodobał.Postanowiłam,że razem  z zuzką-lobuzką,moją siostrą będziemy kontynuować serię dzikie koty.Za niedługo,zuzka-lobuzka zapozna Was z tygrysem,a następnie panterą borneańską,a ja... no cóż,jeszcze pomyślę :)

Gepardy potrafią szybko biegać,ale i szybko się męczą.

 Mam nadzieję,że seria opisów dzikich kotów,którą zapoczątkowała moja siostra się Wam spodobała.Myślę,że pomimo iż jest to blog o kotach,trochę dzikusków nie zaszkodzi.A czy Tobie podoba się ta seria?Możesz podzielić się swoją opinią w komentarzu,na pewno będzie wzięta pod uwagę i doceniona.